اسرار کاوش

کویر بافق در فرو رفتگی مشرق یزد که در واقع فرو رفتگی اصلی کویر یزد می باشد قرار گرفته است .رودخانه های اصلی این کویر به بخش جنوبی وارد شده و مخروط افکنه های حاشیه ای و معمولا سفید رنگ اطراف این کویر نشان دهنده شوری قابل توجه زمینهای اطراف این کویر می باشد . طول کویر بافق در حدود 75 کیلومتر و عرض آن در حدود 20 کیلومتر بوده و مساحت آن در حدود 750 کیلومتر مربع می باشد . 60% از آن را زمینهای رسی و 40% از آن را نمکزار وسیعی پوشانده است .زمینهای رسی بخش جنوبی و شمال غربی این کویر را پوشانده اند . رودخانه های جنوبی باعث تراکم زیاد گیاهان شور زیست در قسمت جنوبی این کویر شده اند , در حالی که در قسمتهای شمالی و یا نزدیک سطح نمکزار به علت افزایش شوری زمین گیاهی مشاهده نمی شود .

نمکزاری در قسمت شمالی کویر قرار گرفته که تقریبا تمام عرض کویر را از شرق به غرب قطع می کند . سطح این نمکزار را لکه های متحد المرکزی همراه با حوزه های کوچک باتلاقی می پوشاند که در بعضی نقاط به وسیله نمک تازه پوشیده شده است . با توجه به اینکه لبه های این قشر نمکی بطور موضعی شکسته و یا اینکه به طرف بالا برگشته , می توان تصور نمود که نمکزار فعلی بر روی سطح آب فوق العاده کم عمقی شناور بوده و یا بر روی لجن اشباع شده ای بستر گرفته است . به دلیل وجود رطوبت در زیر قشر نمکی , رانندگی بر روی این کویر بشدت خطرناک و در بعضی قسمتها غیر ممکن است .
راه های ورود به منطقه :
مسیر یزد به بافق از قسمت جنوبی این کویر عبور می کند
مسیر دیگر مسیر آسفالته بافق به حسن آباد است که پس از حسن آباد مسیر خاکی می شود و به خرانق منتهی می گردد . این مسیر از حاشیه شرقی کویر عبور می کند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

گندم بریان با نام های گندم برشته و ریگ سوخته نیز شناخته می شود در 80 کیلومتری شمال شهرستان شهداد (خبیص) در استان کرمان واقع و مساحت آن حدود 200 کیلومتر مربع است. سطح گندم بریان پوشیده از سنگ‌ها و گدازه‌های بازالتی سیاه‌رنگ آتشفشانی است. پس از رود شور زمینهای ماسه ای قرار دارند که شیب تندی به سمت شمال دارند که این مکان به گدار باروت شهرت دارد. پس از گدار باروت دشتی ریگی با رسوبهای آتشفشانی در سمت شرق قرار دارد که پس از آن دشت گندم بریان واقع شده است. بر روی دشت قشری از بازالت قرار گرفته است که عبور از آن را دشوار میکند. در بسیاری از مقالات، جراید و وب سایت ها این نقطه را گرمترین نقطه کره زمین عنوان کرده اند که فاقد اعتبار است.
این سنگ‌ها از نوع آذرین بیرونی هستند. تقریبا به‌غیر از جناح شمالی این تپه، دور تا دور آن‌ را دیواره‌ای خاکی با ارتفاعات مختلف که بلندترین آن از 30متر تجاوز نمی‌کند مانند قلعه فرا گرفته است. سنگ‌های گدازه‌ای سیاهرنگ که ارتفاع برخی از آنان حدود 4متر است نیز تمامی سطح فوقانی دیواره‌های خاکی را پوشانده است. همزیستی خاک زرد رنگ پایه و سنگ‌های سیاه بازالتی، از جمله پدیده‌های بی‌نظیر در این مکان است که زیبایی زائد‌الوصفی به منطقه گندم بریان بخشیده است. ارتفاع 483متری از سطح دریا و ریخت‌شناسی (Morphology) منحصر به‌فرد تپه گندم بریان ، این مکان را از دیگر مناطق ریگزار و پست پیرامونش متمایز کرده است. چنانچه از طریق تصاویر ماهواره‌ای به گندم بریان نگاه کنیم، این تپه مانند ملاقه‌ای است که دسته آن در سمت شمال قرار می‌گیرد. شایان ذکر است ناحیه شمالی گندم‌بریان با دشت‌های پیرامونش همسطح می‌شود و تنها خاک سیاه رنگش (گدار باروت) که مانند دسته ملاقه است موجب می‌شود که اشتباه کنیم و آن را همسطح تپه گندم بریان تصور کنیم. طول دسته ملاقه در حدود 10 کیلومتر و عرض آن 3 کیلومتر است. بدنه اصلی گندم بریان در جت شمال غربی جنوب شرقی طولی در حدود 15 کیلومتر و در جهت جنوب غربی شمال شرقی در حدود 10 کیلومتر است.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

کویر حلوان در موقعیت جغرافیایی N3355 شمالی تا N3337 شمالی و E5605 شرقی تا E5615 شرقی در استان خراسان جنوبی قرار دارد. این ریگزار از شمال به کویر مرکزی ایران و ارتفاعات پیر حاجات طبس، از جنوب به محور ارتباطی شهرستان خور به طبس، از شرق به کوه های و ارتفاعات عاشقان و از غرب به دریاچه نمک خور و کویر مرکزی ایران محدود می شود.

حلوان نام روستایی در حاشیه شرقی این کویر است. روستای حلوان یکی از زیباترین مناطق گردشگری طبس است که از دیرباز از چند جنبه معروف بوده است. وجود نخلستان و تولید خرمای بسیار مرغوب از آن به طوری که که واریته خرمای آن معروف است. در سال‌های اخیر علاوه بر نژاد محلی از نوع خرمای مضافتی و دیگر نژاد ها هم در حلوان کشت شده است. بافت قدیمی بسیار بزرگ و زیبای حلوان با آن که رو به تخریب است، لیکن با قدم زدن در کوچه های قدیمی می توان شکوه و عظمت معماری کویری را مشاهده نمود. قلعه حلوان که روستای قدیمی را بصورت کامل در خود جای داده، یکی از بزرگترین و باشکوه ترین قلاع کل منطقه طبس است. حلوان در ایام قدیم ۱۳ برج نگهبانی داشته است که هماکنون ۵ برج آن سالم است. همچنین حلوان مسیر مهم کاروان گذری بوده است. کاروان ها در مسیر بین حلوان در شرق و عروسان و عباس آباد و خور در غرب کویر راه می پیموده اند.

پهنه این کویر پوشیده از ریگزار است و در نواحی شرقی و شمالی در حاشیه ریگزار باتلاقهای نمکی و رسی کویر مرکزی و دریاچه نمک خور قرار دارند. شکل ریگزار شبیه مثلثی است که راس آن در جهت شرق قرار دارد. فاصله شمال به جنوب ریگزار در بیشترین حالت 40 کیلومتر و فاصله شرق به غرب آن در نواحی مرکزی در حدود 14 کیلومتر و در نواحی شمالی 5 کیلومتر است. ریگزار گستره ای شمالی جنوبی دارد و رد مناطق جنوب شرقی آن با ارتفاعات عاشقان پیوند میخورد که این تلاقی کوه و ماسه مناظر بسیار زیبایی را پدید آورده است. در محیط شرقی این مثلث ماسه ای، تپه ها بیشترین ارتفاع را دارند و ارتفاع آنها از کف دشت در حدود 80 متر است که با حرکت به سمت غرب با کاهش ارتفاع همراه هستند. در جنوب شرقی محل تلاقی کوه و ریگ دره ها و گذرگاه های زیبایی پدید آمده است که شاید در نوع خود در کشور کم نظیر باشد. همچنین بدلیل وجود معادن فراوان در این ارتفاعات جاده های خاکی مناسبی وجود دارند که دسترسی و بازدید از این منطقه را آسان کرده اند.

پوشش گیاهی

پوشش گیاهی منطقه بسیار غنی شامل گیاهان نواحی استپی و ماسه ای همچون قیچ، درمنه، تاغ، دم گاوی، بادام کوهی، اسکنبیل که به سمت شرق از تعداد آنها کاسته می شود و در نواحی غربی حاشیه کویر مرکزی گیاهان نمک پسند شامل شور بیابانی، گز و اشنان قابل مشاهده هستند. در سال های اخیر چندین همایش کویرنوردی در حاشیه شرقی این منطقه برگزار شده است.

حیات وحش

بدلیل وجود پوشش گیاهی غنی منطقه و وجود منابع آب پوشش جانوری نیز پیرو آن غنی است. پوشش جانوری منطقه عبارتند از: انواع مار و عقرب، شاهین، هوبره، کبک، چکاوک بیابانی و کاکلی، مگس گیر، زنبور خور، سارگپه بیابانی، عقاب طلایی، کرکس، گرگ، شغال، روباه شنی، گربه شنی، سمور سنگی، جرد، پا مسواکی، موش صحرایی، انواع آگاما و جکو

دسترسی

نزدیکی به شهر طبس، جاده دسترسی مناسب، مناظر بدیع و زیبا در این منطقه عوامل هستند برای تبدیل ریگ حلوان به قطب گردشگری کویر که در صورت توجه می توان علاوه بر اشتغال زایی از مهاجرت بی رویه ساکنین روستاهایی چون حلوان و خیرآباد به شهر های بزرگ جلوگیری کرد.

دسترسی به این منطقه از چند مسیر میسر است. جاده ارتباطی خور به طبس بعد از پایان چاله کویر و دریاچه نمک خور از جنوب این منطقه عبور میکند. همچنین از طریق همین محور قبل از سه راهی جعفرآباد چند آلونک سنگی قرار دارد که در صورت ورود به جاده خاکی آن، وارد شیار بین کوه و ریگ میگردد. همچنین بعد از 3 راهی جعفرآباد به سمت طبس، جاده فرعی به سمت روستای حلوان و سپی جاده فرعی دیگری به سمت روستای خیرآباد به این ریگزار منتهی میگردد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

در شمال شرقی دریاچه ارومیه کویر نسبتا وسیعی وجود دارد که در اطراف آن بیابانی در حال تشکیل است. در گوشه شمال شرق (در فاصله بین بندر شرفخانه در شمال، آبادی داش‌کسن در جنوب) بعد از حریم دریاچه، جلگه کویری وسیعی قرار گرفته که به سمت شرق تا نزدیکیهای تبریز کشیده شده است. این جلگه کویری نام مخصوصی ندارد. مردم آبادیهای مجاور زمینهای کویری را شوره زار و باتلاق میگویند. وسعت کویر بالغ بر ۱۵هزارو ۹۰۰ کیلومتر مربع و نزدیک به ۸۴۸ کیلومتر مربع آن در معرض طغیانهای دریاچه قرار میگیرد. محور طولی کویر حدود ۵۰ کیلومتر و جهت آن از شمال شرقی به جنوب غربی است. پهنای متوسط آن ۳۲ کیلومتر میباشد. ارتفاع مطلق سطح کویر در گوشه شرقی ۱۳۰۰ متر میباشد و مرکز کویر که هم سطح دریاست حدود ۲۵ متر پستتر از قسمت شرقی است. فرازای دریاچه ۱۲۷۵ متر است. کویر کبودان چشم‌گیرترین تضاد را نه تنها در حوضه دریاچه ارومیه بلکه در تمام سرزمین آذربایجان به وجود آورده است.

آب‌های جاری رودهایی که از ارتفاعات شرقی (توده سهند) سرچشمه میگیرد به تلخه رود پیوسته و در نزدیکی آذرشهر به طور مستقیم به دریاچه یا باتلاقهای ساحلی میریزد. به این ترتیب از طرف مشرق هیچ رودی به سطح کویر نمیرسد. رودهایی که از سمت شمال به سمت جنوب جریان دارند، قبل از رسیدن به کویر در سطح مخروط افکنههای بزرگ به شاخههای متعددی تقسیم میشوند و به مصرف آبیاری باغها و زمینهای مزروعی میرسد. آب تمام رودهایی که از سمت شمال و شمال شرقی به حوزه میرسد، دارای مقادیر زیادی نمک است. آجی چای بزرگترین رود این حوضه با بریدن چند گنبد نمکی در مسیر خود بیشتر از همه در تشکیل خاکهای شور و حتی شوری فوق‌العاده دریاچه موثر است.

در سمت غرب بناب رسوبات دریاچهای شامل سیلیست، نمک و رس منطقه را پوشانده و با توجه به نفوذ پذیری کم آب‌های سطحی، موجب ایجاد باتلاق و شورهزار در این منطقه گردیده است. یکی از رودخانههای نسبتا پرآب حوضه آبریز دریاچه ارومیه است. از این رودخانه تعداد ۱۲ نهر در دشت بناب منشعب و اغلب آبادی‌های واقع در این ناحیه را مشروب می‌نماید. مازاد آب آن از طریق روستای قراچیق به دریاچه ارومیه میریزد. اراضی این روستا به علت نفوذپذیری کم، نمیتواند تمام آب‌ها را منتقل نماید. در نتیجه اغلب اراضی آن به صورت باتلاق و شورهزار در آمده است. حوزه دشت مراغه و بناب تواماّ در حدود ۳۴۰ کیلومتر مربع وسعت دارد که از این مقدار حدود ۴۰ کیلومتر مربع آن را زمین‌های شوره‌زار باتلاقی تشکیل می‌دهد. زمین‌های شوره‌زار اطراف دریاچه ارومیه که در حدود ۴۰ کیلومتر مربع است از نظر زراعت و مخزن آب هیچ‌گونه ارزشی ندارند.

سمت دشت عجب شیر در حدود ۸۰ کیلومتر مربع وسعت دارد که مقدار ۱۰ کیلومتر از آن شوره‌زار باتلاقی است. حوزه دشت ملک کندی در حدود ۳۸۰ کیلومتر مربع می‌باشد که ۸۰ کیلومتر آن را زمین‌های شورهزار باتلاقی و بقیه را زمین‌های قابل استفاده کشاورزی تشکیل می‌دهد.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

کویر دو شاخ یا کویر سبزوار در موقعیت جغرافیایی E5617 شرقی تا E5733 شرقی و N3622 شمالی تا N3602 شمالی مابین استانهای سمنان و خراسان رضوی گسترده شده است. این کویر در شرق پارک ملی توران و غرب پناهگاه حیات وحش شیر احمد، در جنوب محور ارتباطی تهران مشهد و در غرب شهر سبزوار قرار گرفته است. در شمال این منطقه رشته کوه گر قرار گرفته است. این منطقه با ارتفاع متوسط 800 متر از سطح آبهای آزاد مکانی برای انباشت سیلابهای و هرز آب های منطقه است. عمده سطح کویر توسط زمینهای پف کرده نمکی و در قسمت شمالی توسط گنبدهای نمکی احاطه شده است.

از رودهای مهم که به این کویر میریزند میتوان به کال شور جاجرم که از سمت شمال غربی و کال شور سبزوار که از سمت شرق وارد این کویر میشوند اشاره کرد. علت نامگذاری این کویر به دو شاخ به دلیل شکل این کویر است که در سمت غرب و شرق مانند شاخ به سمت شمال باریک میشوند. کویر گستره ای شرقی غربی دارد و طول آن در حدود 100 کیلومتر و عرض آن 40 کیلومتر است. در قسمت جنوبی کویر در حوالی روستای رضا آباد شاهرود گنبدهای نمکی و اجتماعات ماسه ای منطقه را فرا گرفته است.

پوشش گیاهی

منطقه کویر دو شاخ در مرکز و مناطق کویری آن فاقد پوشش گیاهی است و زمین کاملا عریان است. اما در حاشیه نمکزار گیاهان شور پسند همچون اشنان و گز قابلیت رشد یافته اند. در نواحی ماسه ای و استپی حاشیه کویر به عنوان نمونه مي توان به گونه هاي زير اشاره نمود: گون، اسفناج وحشي، تره تيزك، كاكوتي، فرفيون، گل گندم، شقايق كوهي، انغوزه، زنبق صحرايي، مليكا، خارشتر، كلاه ميرحسن، كاروانكش، افدرا، اسكنبيل، تاغ، قيچ، پرند، گز، گل كتاني، بابونه اي، شب بوي صحرايي، تلخك، اسفند ، علف شور، كلپوره، شيرينك. پوشش گیاهی این منطقه و تپه های ماسه ای حاشیه ان بعلت چرای بی رویه و بوته کنی شدید بشدت تخریب شده بطوریکه حدود 850 هکتار از تپه های ماسه ای اطراف روستا کاملاً بدون پوشش گیاهی گردیده است و به صورت تپه های ماسه ای فعال روستا را تهدید می نماید ، این مسائل و مشکلات دیگر نیاز به انجام عملیات تثبیت شن را درمنطقه ضروری می نماید

حیات وحش

حیات وحش منطقه شامل گرگ، شغال، روباه معمولی، کفتار، یوزپلنگ، کاراکال، پلنگ، گربه وحشی یا دشتی، جبیر، آهو، پازن، (زیر گونه ایرانی) قوچ وحشی و گورخر (زیرگونه ایرانی) است. هوبره، زاغ بور، بحری، دلیجه، کبک، تیهو، بلدرچین، عقاب دشتی، چاخ لق، کبوتر چاهی، یاکریم، شاه بوف، سبزه قبا هندی، دم جنبانک ابلق، سنگ چشم دم سرخ و گنجشک معمولی از جمله پرندگان این منطقه هستند. انواعی گوناگونی از رده خزندگان در این منطقه به چشم می‌خوردکه شامل راسته لاک‌پشت‌ها و نیز خانواده آگاماها، سمندرها و اسکینک ها است. از دیگر خانواده خزندگان می توان به بزمجه ها اشاره کرد.

مسیر دسترسی

جاده ای خاکی از شهر مزینان به سمت جنوب از وسط این کویر عبور میکند. محور ارتباطی تهران مشهد از شمال غربی این کویر عبور میکند. همچنین مسیر ارتباطی داورزن، مزینان به روستای رضا آباد شاهرود از این منطقه عبور می کند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

دق رباط سرایان در موقعیت جغرافیایی 58 درجه 9 دقیقه تا 58 درجه 21 دقیقه شرقی تا 33 درجه 22 دقیقه تا 33 درجه 41 دقیقه شمالی در جنوب غربی شهر سرایان در استان خراسان جنوبی قرار دارد. کویر شکلی شبیه به بیضی دارد که طول آن در حدود 40 کیلومتر و عرض آن در حدود 20 کیلمتر است. عرصه این کویر شامل اراضی مسطح و پست با کمی تقعر و شوري و قلیائیت خیلی ز یاد که داراي خاکهاي بسیار عمیق با بافت سنگین تا خیلی سنگین و خیلی شور و قلیا ئی میبا شد وجود دارند که مرکز آن فاقد پوشش گیاهی بوده و در اطراف آنها گیاهان شورپسند با نیاز آبی بالاتر مشاهده می گردند. در حاشیه شرقی کویر تپه های ماسه ای و ریگزارها قرار گرفته اند. در قسمت جنوبی کویر پلتفرمهای نمکی ور در مرکز آن پوشش استپی پهنه آن را فرا گرفته است. در حاشیه کویر پوشش جنگلهای تنک تاق قابل مشاهده است. در عرصه کویر پوشش گیاهی شور پسند موجود در این نقاط شامل 16 گونه با 3 تیپ گیاهی است.

مسیر دسترسی

مسیر جاده آسفالته سرایان به روستای ثقاله و ادامه مسیر جاده خاکی به سمت جنوب از میان کویر عبور میکند.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

کویر ریگ جن در جنوب غربی و غرب دشت کویر، از شمال به جنوب سمنان و جنوب شرق گرمسار، از غرب محدود به پارک ملی کویر و تنگ ظلمات از شرق به محور ارتباطی جندق ـ معلمان و از جنوب به شمال انارک و چوپانان محدود است. ریگ جن با وسعتی برابر با ۳۸۰۰ کیلومتر مربع در این محدوده قرار دارد. به عبارتی ریگ جن در حاشیه شمالی به کوه گوگردی، در حاشیه شرقی به جاده دامغان ـ جندق و در قسمت شمالی به رودخانه ورگی که از ارتفاعات کوه گوگردی سر چشمه می گیرد منتهی می شود. این رود در جهت شمال غربی ـ جنوب شرقی وارد ریگ جن می شود و کوه ملاهادی در حاشیه جنوبی این ریگزار قرار دارد.

همانطور که گفته شد “ریگ جن” منطقه ای کویری و دارای تپه های ماسه ای در کویر مرکزی ایران است و به دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه یا چاه آب، در گذشته های دور، محل عبور کاروان ها نبوده و فقط در سال های اخیر، چند گروه از محققان و سیاحان به آن منطقه رفته اند. گسترش ریگ جن از شمال غرب به جنوب شرق است و در قسمت جنوب شرقی پوشیده از تپه های ماسه ای به هم پیوسته است که به دم ریگ شهرت دارند.

زیر بنای ریگ جن یک دشت فرسایش یافته است که در حال حاضر تپه های ماسه ای برخان و تپه های ماسه ای هرمی (قورد) آن را اشغال کرده است. تمام ریگ جن دارای رسوبات نمکی فراوان می باشد که عمده رسوبات و مواد فرسایشی آن از دامنه های فرسایش یافته البرز شکل گرفته است. وجود باد غالب از سمت غرب به شرق باعث شده است که تپه در قسمت شرقی دارای شیبی بسیار تند و در قسمت های غربی دارای شیب ملایمتری باشند. همین عامل باعث شده است که عبور از ریگ جن با وسایل نقلیه از سمت شرق به غرب بسیار دشوار و در پاره ای از موارد غیر ممکن باشد.

این منطقه در باورهای مردم بومی کویر، به عنوان سرزمین نفرین شده نیز یاد شده است. آنها معتقدند که ارواح پلید و شیاطین در این سرزمین اسرارآمیز حکومت می کنند و به همین دلیل هر که پا به ریگ جن می گذارد بلعیده می شود و دیگر باز نمی گردد. در منطقه کویری ریگ جن که به مثلث برمودای ایران نیز شهرت دارد تا چشم کار می کند تپه های شنی و باتلاق های نمک وجود دارد.
ریگ جن، شگفت انگیز ترین، اسرار آمیز ترین و ترسناک ترین منطقه ایران است، با باتلاق های سهمگین که مرگ را برای هر موجودی زنده ای به ارمغان می آورد. اتفاقات بی پاسخ و توجیه نشده بسیاری در این منطقه روی داده است و نمک زار های این منطقه محل قتل و دفتن موجوات زنده بسیاری بوده است.

فرو رفتن در گل و لجن در ریگ جن، شاید یکی از خطرناک ترین اتفاقاتی باشد که ممکن است گریبانگیر مسافران ناوارد شود و آنها را به کام مرگ بکشاند. سال های متمادی، هیچکس جرات آنکه به ریگ جن سفر کند و راز این کویر اسرار آمیز را کشف کند، نداشت.

بهترین مسیر دستیابی به این منطقه، جاده سنگفرش ملک آباد است که در بخش شمال شرق پارک ملی کویر قرار دارد. بهترین وسیله برای عبور از این کویر نیز ، جیپ های سبک وزن است. البته فراموش نکنید که هر لحظه امکان گیر کردن و گم شدنتان در کویر ریگ جن وجود دارد.

سفر به ریگ جن معمولا با بیشترین حد تجهیزات صورت می گیرد. در این سفر لازم است برای مدت حداقل 15 روز ذخیره غذا ، آب، بنزین و وسایل فنی خودرو همراه گردشگر باشد. نقشه را هم فراموش نکنید، چون سفر به ریگ جن بسیار خطرناک است. مهمترین مسئله اینکه اگر تا به حال کویر نوردی نکرده اید و به اصطلاح حرفه ای نیستید، برای اولین تجربه، به هیچ عنوان ریگ جن را برنگزینید. حتی اگر حرفه ای هم هستید، حتما به طور گروهی به این منطقه سفر کنید.

در ضمن، بلد محلی را فراموش نکنید، چون محلی ها معمولا آدم های کار کشته ای هستند و علاوه بر تعیین مسیر، حتی در شرایط سخت، خیلی خوب می توانند راهنمایی تان کنند. بخشی از منطقه، نسبتا مسطح تر است با تپه ها کوچک تر، بنابراین عبور از آن نسبتا آسان به نظر می رسد ولی با کمی پیشروی، با کم شدن ارتفاع به اراضی باتلاقی می رسید که اینجا تقریبا جنوب منطقه است. اصرار برای عبور از این اراضی باتلاقی بی فایده است، بنابراین بهتر است از سمت شمال غربی به حرکت تان ادامه دهید.

وقتی آخرین کوه هایی که 2300 متر ارتفاع دارند را رد کردید، به بخش شمالی ریگ جن می رسید. از اینجا، کوه دماوند را هم می توانید ببینید. با ادامه این مسیر، به پارک ملی کویر می رسید. اگر شما مسیر دیگری را می پسندید، می توانید با استفاده از نقشه و راهنما، مسیر جدیدی را تجربه کنید، اما تمام سختی ها و بالا و پایین ها، یک طرف و آسمان پرستاره شب هایی ریگ جن هم یک طرف. خوابیدن روی شن های روان، روی تپه ای بلند و چشم دوختن به آسمانی که حتی یک نقطه سیاه ندارد. بسیار خیره کننده است

آدرس: گرمسار، پارک ملی کویر، جاده سنگفرش ملک آباد

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

آب و هواي حاكم بر منطقه از نوع خشك و كويري مي‌باشد حداكثر و حداقل مطلق درجه حرارت هوا در ايستگاه بشرويه 49 و 27- درجه سانتي‌گراد گزارش شده است در روستاهاي حاشيه شمالي بشرويه درجه حرارت بالا و روستاهاي غربي و جنوب غربي كه داراي ارتفاعات مي‌باشند از درجه حرارت ملايمتري برخوردارند .

ریگزار بشرویه در شرق شهرستان بشرویه در استان خراسان رضوی قرار دارد. این ریگزار از جنوب شرقی به شهرستان بشرویه، از شرق به کویر نمک بشرویه، از شمال به شهرستان کاشمر و از جنوب به رود کال شور محدود می شود. عرض ریگزار در وسیعترین قسمت در حدود 30 کیلومتر و طول آن در حدود 24 کیلومتر است. در مناطق شرقی ریگزار بین تپه ها بوسیله نمکزارهای پراکنده ای پوشیده شده است. بلندترین ارتفاع تپه ها در منطقه جنوبی و در حدود 70 متر است.

در قسمت جنوبی و مرکزی تپه های ماسه ای عمدتا جهتی شرقی-غربی دارند و در قسمت شمالی ارتفاع تپه ها کاسته شده و جهت مشخصی ندارند. پوشش گیاهی ریگزار در قسمت شمالی انبوهتر و در قسمت جنوبی تنکتر است. این پوشش عمدتا شامل گیاهان ماسه پسند همچون تاغ و اسکمبیل است که جوامع بوته ای همچون نسی و … نیز در آن دیده می شود. پوشش جانوری منطقه عبارت است از: سارگپه بیابانی، شاهین، پا مسواکی، شغال، گرگ، روباه شنی، گربه شنی، انواع آگاما و جکو، افعی شاخدار، تیر مار، مار جعفری، مار شتری و …

در قسمت شرقی ریگزار کویر نمک بشرویه قرار گرفته است. این کویر از جنوب به شهرستان بشرویه، از غرب به روستا و زمینهای کشاورزی روستای غنی آباد و روستای نیگنان و از شمال به کویر بجستان منتهی میگردد. کویر از شهرستان بشرویه در جهت شمال شرقی گسترش پیدا کرده و طول این گستره در حدود 90 کیلومتر است در حالی که عرض کویر در بیشترین حالت 20 کیلومتر است. پوشش کویر از زمینهای پف کرده رسی-قلیایی تشکیل شده است و در قسمتهای مرکزی شامل کویرهای رسی خیس است. نمک موجود در کویر شامل سولفات سدیم و منیزیم است که در سالهای اخیر نسبت به استخراج از آن اقداماتی صورت گرفته است. میانگین بارش باران در منطقه در حدود 150 میلیمتر در سال است و ارتفاع متوسط کویر از آبهای آزاد در نزدیکی شهرستان بشرویه در حدود 850 متر است که با حرکت به سمت شمال به طور قابل ملاحظه ای تا حدود 770 متر کاهش می یابد. پوشش گیاهی کویر عمدتا در حاشیه کویر قرار دارد و شامل گیاهان شور پسند همچون گز و بوته های اشنان است. در مرکز پهنه کویر هیچ گونه پوشش گیاهی قابل مشاهده نیست. گياهان داروئي و صنعتي چون كتيرا .انقوزه ، زيره سياه و بارهنگ از ديگر گياهان اين منطقه مي‌باشد . در حاشیه کویر زمینهای کشاورزی قرار دارند .بیشتر زمینهای کشاورزی بشرويه ، عمدتاً با آب چاههای عمیق و نیمه عمیق آبیاری می شود. کشاورزی مبتنی بر منابع زیرزمینی آب و زمین‌های مستعد این منطقه است و عمده محصولات به عمل آمده پنبه، جو ، گندم و پسته می‌باشند که در این بین کشت و برداشت پسته اگرچه از قدیم انجام می‌شده، ولی اخيراً رونق ویژه‌ای گرفته‌است.

در اين منطقه رودخانه دائمي وجود ندارد و بيشتر به هنگام ريزشهاي جوي بصورت روان آبها و سيلاب در منطقه جريان دارند و مهمترين آنها مشتمل ميشود بر :

رودخانه قلعه واقي : سرچشمه از ارتفاعات جنوب شرقي به طرف شمال جريان داشته و به كوير نمك مي‌ريزد . رودخانه ريسو : از ارتفاعات جنوب سرچشمه گرفته در مسير شمالي به رودخانه واقي پيوسته با آن كال نمك را بوجود مي‌آورند . رودخانه فتح‌آباد : از ارتفاعات كوه جمال شروع در حواشي روستاي فتح‌آباد وارد دشت بشرويه مي‌شود . كال اصفاك : از بلنديهاي قرانجيري واقع در غرب منطقه شروع و در نزديكي روستاي اصفاك به كال نمك مي‌پيوندد . سيلاب اين كال در تغذيه سفره آب زيرزميني نقش دارد . كالشور فردوس : از شرق وارد دشت بشرويه پس ازعبور از شرق روستاي نيگنان به كوير نمك مي‌ريزد .

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

دق پترگان با 5/212 کیلومتر مربع وسعت در طول جغرافیایی 60 درجه و 30 دقیقه الی 60 درجه و 56 دقیقه شرقی و در عرض 33 درجه و 10 دقیقه الی 33 درجه و 30 دقیقه عرض شمالی و در شرق زیرکوه در منطقه مرزی واقع شده و از قاین 135 کیلومتری فاصله دارد. ارتفاع این دق 610 متر از سطح آبهای آزاد می باشد.

این دق جزو حوضه های داخلی نئوژن بوده و در محدوده آن سنگهای اولترا بازیک دیده می شود. دق پترگان زهکش شبکه های سطحی منطقه بوده و بخش عمده آن در خاک ایران است. پوشش گیاهی آن بصورت پراکنده از نوع تاغ وگز می باشد که در اثر حرکت ماسه های بادی تپه های کوچکی در پای این بوته ازرها تشکیل شده است. بعلت بالا بودن سطح ایستابی آب در این دق، تبخیر آن بسیار زیاد بوده و سطح وسیعی از نمکزار بر روی زمین دیده می شود. چون سطح اب بالا می باشد چاههای دستی در عمق کم به آب رسیده و جهت دامداری مورد استفاده می باشد. لیکن آب آنها شور و نامناسب است. درمواقع بارندگی سطح این دق از گل بسیار چسبناکی پوشیده می شود که تردد در ان عملا غیرممکن می گردد. قسمتهای میانی این دق حالت باتلاقی داشته و سطح آب زیرزمینی در آن به صفر می رسد در برنامه ریزیها واجرای پروژه هاو توسعه دریاچه پترگان باید به بالا آمدن آب در فصول بارندگی توجه داشت که فعلا پاسگاههای پترگان، گردکرق و روستای حاجی آبادحقداد و معصوم اباد و محور ارتباطی یزدان در معرض تهدید آب و رسوب گذاری واقعند و باید تا شعاع 7کیلومتر از اجرای پروژه خودداری شود.

این دق از دو قسمت وسیع که در ایرن قرار دارد و ناحیه باریکی در قسمت شمال که در جهت شمال شرقی در افغانستان امتداد می یابد. عرض این دق 30 کیلومتر و طول آن با احتساب قسمت واقع در افغانستان 50 کیلومتر می باشد. عرصه این کویر پوشیده از خاکهای رسی سله بسته است. حوزه خیس تنها در قسمت جنوب غربی آن در نزدیکی چشمه بید مشاهده می شود.

در زیر به رودخانه هایی که به دق پترگان میریزند اشاره می شود :

رودافین در بخش زهان بصورت فصلی جریان داشته ریزابه بمرود بوده و به دق پترگان می رید طولش 60 کیلومتر ارتفاع سرچشمه 2100 متر و ارتفاع ریزشگاه حدود 1000 متر شیب متوسط 8/1 درصد مسیر کلی نخست شمالی سپس شال شرقی می باشد. رودخانه افین از ارتفاعات دو گرد و شیرکاب سرچشمه گرفته و رو به شمال از روستاهای شیرگ، سارجین، کلاته مزار، بایمرغ باغستان زهان، زهان، پایهان، و فتح اباد می گذرد و پس از آمیختن با ریزابه بزرگی که از دره شرقی کمرکوه بسوی روستای افین روان می گردد. و پس از مخلوط شدن با رودخانه های علی اباد، مولید و بشیران به درون سدحاجی آباد ریخته و سرریزان بنام رودخانه بمرود بسوی دق پترگان جریان می یابد. رود بشیران در بخش زهان بطور فصلی جریان داشته ریزابه رود افین است که به دق پترگان می ریزد طولش 30 کیلومتر ارتفاع سرچشمه 1700 متر ارتفاع ریزشگاه 950 متر و شیب متوسط 5/2 درصد مسیر کلی آن شمال شرق بوده و سرچشمه آن دامنه شرقی کوه اردکول است. رود شور زهان در بخش زهان جاری بوده ریزابه رود افین و حوضه آبریز آن دق پترگان است. طولش 20 کیلومتر ارتفاع سرچشمه 1900 متر ارتفاع ریزشگاه 1400 متر و شیب متوسط 5/2 درصد است. مسیر کلی شمال شرقی و سرچشمه آن دامنه جنوبی کوه منوری می باشد. رود شوشک در بخش زیرکوه جاری بوده ریزابه رود آهنگران و حوضه آبریز آن دق پترگان با طول 9 کیلومتر ارتفاع سرچشمه 1800 متر ارافع ریزگشاه 1480 متر و شیب متوسط 6/3 درصد است. مسیر کلی آن شمال باختری بوده و سرچشمه آن دامنه کوه آهنگران است. د رطول مسیر از روستای معین اباد عبور می کند. کال بمرود در واقع دنباله رودخانه افین می باشد که باگذشتن از روستای بمرود به این نام مبدل می گردد. این رود در بخش زیرکوه جاری بوده ریزابه کال شاهرخت حوضه آبریزان دق پترگان است. کال شاهرخت دربخش زیرکوه جریان دارد. حوضه آبریزان دق پترگان می باشد. طولش 50 کیلومتر ارتفاع سرچشمه 850 متر ارتفاع ریزشگاه حدود640 متر شیب متوسط 4/0 درصد و مسیر کلی آن جنوب شرقی است کال شاهرخت از تلاقی رودخانه بشیران ورود محمداباد تشکیل شده و پس از آمیختن با کال بمرود از روستای پرویز آباد عبور نموده و سرانجام به دق پترگان می ریزد. رود گزخت در بخش زیرکوه جاری بوده طولش 35 کیلومتر ارتفاع سرچشمه 1300 متر ارتفاع ریزشگاه 640 متر شیب متوسط 9/1 درصد و مسیر کلی شمال خاوری است. سرچشمه آن دامنه شرقی کوه سه پستان بوده و حوضه آبریزآن دق پترگان می باشد. رود تجنود از کوههای آهنگران با تجمیع چشمه سارهای کارستی سرچشمه گرفته در سر شاخه ها دارای جریان اب دایم می باشد. کیفیت آبش بسیار عالیست. این رودخانه پس از عبور از کنار روستای تجنود وطی 2/13 کیلومتر وارد دشت شاهرخت گردیده و مازاد سیلاب آن به دق پترگان می ریزد. پایین ترین نقطه حوضه این رودخانه در محل اتصال به گزرود 700 متر از سطح دریا ارتفاع دارد. شیب کلی رودخانه 2/6% می باشد. ابده پایه رود حدود 60 لیتر در ثانیه و روان آب سالیانه آن حدود 2 میلیون مترمکعب به دق پترگان می ریزد. با احداث سدبر بستر آن می توان از دریاچه آبگیر آن به عنوان یک کانون پرورش ماهی و از آب سرریز آن به عنوان زراعت و دامداری صنعتی استفاده نمود. رودخانه آهنگران در بخش زیرکوه جریان داشته طولش 60 کیلومتر ارافع سرچشمه 1850 متر ریزگشاه حدود 640متر با شیب متوسط 2 درصد است. در طول مسیر روستاهای گمنج، سورند و دزگ را سیراب می کند سرشاخه های فعی این رود از کوههای کازکان، کوه سفید، دو شاخ، چشمه سبز و عرب گریز سرچشمه گرفته ورودهای شوشک، گمنج، دزک و کازکان را تشکیل داده و همگی درجنوب غربی آهنگران با هم یکی شده و سرانجام مازاد سیلاب آن به دق پترگان می ریزد. سرشاخه های اصلی این رودخانه تا آهنگران دارای آب دائم بوده و دبی آن به سی لیتر در ثانیه می رسد و کیفیت آب آن خوب است. رود ملوید در بخش زهان از نوع فصلی ریزابه رود افین در حوضه دق پترگان با طول 30 کیلومتر و ارتفاع سرچشمه 3200 متر ارتفاع ریزشگاه 1100 متر با شیب متوسط 7/3 درصد سرچشمه آن دامنه شمالی کوه گریانه می باشد.

رد پاي حيوانات بزرگ جثه ما قبل تاريخ يکي ديگر از ديدني هاي طبيعي و علمي منطقه است.
بررسي‌هاي باستان شناسي در آبان ماه سال 1376 در يک منطقه كوهستاني واقع در شمال شهرستان بيرجند منجر به كشف اين ردپاها شد. جاي پاها متعلق به حيوانات بزرگ جثه‌اي است كه حدود 50 ميليون سال قبل مي زيسته‌اند. منطقه‌اي كه اين آثار در آن جا كشف شده از نظر ساختار زمين شناسي پوشيده از لايه‌هاي متعدد رسوبي است كه بر اثر حركات كوه‌زايي در دامنه قرار گرفته است.
بررسي‌ها و تحقيقات اوليه بيان گر آنست كه اين منطقه در زمان ايجاد ردپاها مكاني پرآب و باتلاقي بوده است و صخره‌هاي موجود در منطقه داراي درصد بالايي از مواد آلي است.
ردپاها در لايه‌هاي فوقاني نيز شناسايي شده است، وجود ردپاها در لايه‌هاي متعدد گوياي اين مطلب است كه اين منطقه طي ميليون ها سال به طور پيوسته زيستگاه مناسبي براي اين جانوران بوده است.
بنا به اظهار متخصصين زمين شناسي؛ اين آثار بر روي واحدهاي سنگي رخساره فليش ايجاد شده و در حدود 50 ميليون سال قدمت دارند. تحليل هاي آماري كه بر روي 40 ردپا انجام شده است نشان گر وجود يک تناسب و هماهنگي بين تمامي جاي پاها است. شكل كلي آن ها به صورت بيضي و اندازه بزرگ ترين جاي پا 26× 42 سانتي متر و اندازه كوچک ترين جاي پا 8× 12 سانتي متر است. حركت جانوران به صورت گروهي و جهت حركت آن ها در وضعيت فعلي محل از سوي خاور به باختر بوده است. ردپاها بر روي چندين لايه رسوبي مشاهده شده و واضح‌ترين جاي پاها بر روي لايه سوم ديده شده است. اين لايه‌ بر اثر فرسايش لايه‌هاي فوقاني به تازگي نمايان شده به همين دليل جاي پاها كاملاً سالم و بدون فرسايش حفظ شده است. ضخامت بيش تر و ماسه‌اي بودن اين لايه در زمان تشكيل باعث شده تا بهتر، وزن اين جانوران را تحمل نموده و جاي پاها از عمق كم تري برخوردار باشد. از سوي ديگر به دليل در معرض فرسايش بودن اين سطح جاي پاها فرسوده شده و از وضوح كم تري برخوردار است.
شناخت دقيق نوع و تيره اين حيوانات ماقبل تاريخ مستلزم بررسي و مطالعات بيش تر است. ردپاها با توجه به ابعاد آن ممكن است متعلق به تيره‌اي از دايناسورها باشد كه در صورت اثبات اين نظر آثار فوق از قدمتي بالغ بر 50 ميليون سال برخوردار خواهد بود.

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415

جنوب شهرستان بردسکن با کویر لوت مجاور بوده و به همین سبب دارای چهره ای پست و هموار است که در نهایت به کوه کم ارتفاع الله آبادی می پیوندد. یکی از جاذبه های طبیعی و گردشگری شهرستان بردسکن نمکزارهای کویر لوت می باشد که تصویری بدیع از زیبایی های کویری را در برابر دیدگان علاقه مندان به طبیعت به تماشا می گذارد.
نمكزار كوير لوت
این موهبت الهی شایسته بهره برداری بیشتری است که مسئولان امر را در جهت برپایی تورهای کویر گردی و ایجاد تسهیلات و امکانات توریستی در ان منطقه تشویق و ترغیب می نماید

خرید بهترین فلزیاب های دنیا 09013545415